love

روزگاری در یک جزیری دور افتاده همه احساس ها با هم به خوبی و خوشی زندگی میکردند

خوشبختی،پولداری،عشق،عقل،صبر،غم،ترس... هریک زندگی خوبی را میکردند

 

تا انکه یک روزعقل به بقیه گفت:خیلی زود این جزیره را اب فرا خواهد گرفت وهمه غرق خواهیم شد.همه احساس ها قایق هایشان را در اوردند و مشغول تعمیرانها شدند. و یک روز طوفان بزرگی شروع شد وهوا بد شد و همه با سرعت سوار قایقهایشان شدند،و پارو زنان جزیره را ترک کردند

 

عشق هم سوار قایقش بود اما هنگامیکه ازجزیره دور میشد حیوانات جزیره را دید که همه به کناره جزیره امده بودند وترس را نگه داشته بودند و اجازه نمیدادند سواره قایقش شود

بقیه در ادامه مطلب !!!

عشق به سرعت به طرف جزیره برگشت و قایق خود را به حیوانات جزیره داد. ترس سوار قایق شد و رفت. و حیوانات سوار قایق عشق شدند و دیگر جایی برای عشق نماند. قایق رفت وعشق درجزیره تنها ماند. جزیره هرلحظه بیشتردرآب فرو میرفت و عشق تا گردن زیر آب بود. عشق نمی ترسید زیرا ترس ازجزیره رفته بود. عشق فریاد زد وازاحساس ها کمک خواست. اول کسی جوابش را نداد.

کمی بعد در آن نزدیکی قایق غرور را دید و گفت: لطفا کمکم کن. غرورگفت: هرگز،تو خیسی ومرا خیس می کنی.

سپس غم را دید عشق به غم گفت: ای دوست عزیزمرا نجات بده.

غم گفت: متاسفم دوست خوبم!من آنقدرغمگینم که نمی توانم به توکمک کنم.

بد خوشگذرانی وبی خیالی از کنارعشق رد شدند ولی عشق هرگزازآنها کمک نخواست.

او از دور شهوت را دید و از او پرسید: به من کمک می کنی؟ شهوت گفت: نه!

سالها منتظره این لحظه بودم که تو از بین بروی. تو همیشه مرا تحقیر می کردی وهمه می گفتند تو از من برتری. از نابود شدن تو خوشحال خواهم شد

عشق که نمی توانست نا امید باشد رو بسوی خداوند کردوگفت: خدایا مرا نجات بده.

ناگهان صدایی از دوربه گوشش رسید که فریاد می زد: نگران نباش، من تورا نجات می دهم. عشق به قدری آب خورده بود که دیگرنتوانست روی آب بماند و بیهوش شد.

وقتی به هوش آمد خود را در قایق عقل دید. خورشید طلوع کرده بود ودریا آرامترشده بود وجزیره آرام آرام از زیر آب بیرون می آمد وهمه احساس ها امتحان خود را پس داده بودند. عشق ازجا بلند شد وبه عقل سلام کرد وازاوتشکرکرد.

عقل جواب سلامش را داد و گفت: من شجاعتش را نداشتم که تورا نجات دهم وقایق شجاعت هم ازمن دور بود ونمی توانست برای نجات تو بییاید. تعجب می کنم تو چطوری بدون من وشجاعت برای نجات حیوانات وترس به جزیره برگشتی؟! همیشه می دانستم درون تو نیرویی هست که درهیچ یک ازما نیست. فقط تو لیاقت فرماندهی همه احساس ها را داری.

عشق از او تشکر کرد و گفت: باید بقیه را پیدا کنیم وبه جزیره برگردیم.

راستی چه کسی مرا نجات داد؟

عقل گفت: زمان!

عشق با تعجب پرسید: زمان!

عقل گفت: بله 

چون فقط زمان می تواند بزرگی وارزش عشق را درک کند

---